เหตุใดเมทาเดตาจึงมีความสำคัญ

ในสภาวะการสื่อสารในแบบดิจิทัล เมทาเดตาในทางดิจิทัลเปรียบเสมือนซองจดหมาย เมทาเดตาคือข้อมูลเกี่ยวกับการสื่อสารที่คุณทำการส่งและรับ หัวเรื่องอีเมล ความยาวของบทสนทนา และตำแหน่งที่ตั้งของคุณเมื่อทำการสื่อสาร (รวมถึงบุคคลที่สื่อสารด้วย) ต่างเป็นประเภทของเมทาเดตาทั้งหมด เมทาเดตามักได้รับการอธิบายว่าเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง ยกเว้น เนื้อหาที่คุณสื่อสาร

ตามประวัติความเป็นมา เมทาเดตาได้รับการปกป้องในด้านความเป็นส่วนตัวภายใต้กฎหมายน้อยกว่าเนื้อหาของการสื่อสารในบางประเทศ ทั้งนี้รวมถึงสหรัฐฯ ด้วย ตัวอย่างเช่น เจ้าหน้าที่ตำรวจในหลาย ๆ ประเทศสามารถขอรับประวัติข้อมูลว่าคุณโทรติดต่อใครเมื่อเดือนที่ผ่านมาได้ง่ายกว่าการที่จะติดตั้งอุปกรณ์ดักฟังกับสายโทรศัพท์ของคุณเพื่อฟังว่าจริง ๆ แล้วคุณพูดอะไร

บุคคลที่เก็บรวบรวมหรือเรียกร้องการเข้าถึงเมทาเดตา เช่น รัฐบาลหรือบริษัทด้านการสื่อสารโทรคมนาคม แย้งว่าการเปิดเผย (และเก็บรวบรวม) เมทาเดตาไม่ใช่เรื่องใหญ่ ข้อเสียคือ คำกล่าวอ้างเหล่านี้ไม่เป็นความจริง แม้กระทั่งตัวอย่างข้อมูลขนาดเล็กของเมทาเดตายังสามารถแสดงให้เห็นชีวิตส่วนตัวของบุคคลได้อย่างลึกซึ้ง  เรามาดูกันว่าจริง ๆ แล้วเมทาเดตาสามารถให้ข้อมูลที่เปิดเผยกับรัฐบาลและบริษัทต่าง ๆ ที่เก็บรวมรวมข้อมูลดังกล่าวได้มากน้อยแค่ไหน

• พวกเขาทราบว่าคุณโทรหาหมายเลขที่ให้บริการทางเพศเมื่อเวลา 2:24 น. และใช้สายเป็นเวลา 18 นาที แต่พวกเขาไม่รู้ว่าคุณพูดอะไรบ้าง
• พวกเขารู้ว่าคุณโทรหาสายด่วนป้องกันการฆ่าตัวตายจากสะพาน Golden Gate แต่หัวข้อการโทรยังคงเป็นความลับ
• พวกเขารู้ว่าคุณได้รับอีเมลจากผู้ให้บริการการตรวจ HIV จากนั้นโทรหาแพทย์ของคุณ จากนั้นเข้าเว็บไซต์ของกลุ่มที่ให้ความช่วยเหลือเกี่ยวกับ HIV ในชั่วโมงเดียวกัน แต่พวกเขาไม่รู้ข้อมูลที่อยู่ในอีเมลหรือสิ่งที่คุณพูดคุยทางโทรศัพท์
• พวกเขารู้ว่าคุณได้รับอีเมลจากกลุ่มนักปฏิบัติการด้านสิทธิทางดิจิทัล ด้วยหัวเรื่องอีเมล “เหลืออีก 52 ชั่วโมงที่จะหยุดยั้ง SOPA” และจากนั้นโทรหาผู้แทนที่คุณลงคะแนนเลือกทันทีหลังจากนั้น แต่เนื้อหาของการสื่อสารเหล่านั้นยังคงปลอดภัยจากการรุกรานของรัฐบาล
• พวกเขารู้ว่าคุณโทรหาสูตินรีแพทย์ โดยสนทนาเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง และจากนั้นสืบค้นทางอินเทอร์เต็นเพื่อหาหมายเลขคลินิกทำแท้งช่วงต่อมาในวันดังกล่าว แต่ไม่มีใครรู้ว่าคุณพูดอะไร

การปกป้องเมทาเดตาจากการเก็บรวมรวมจากภายนอกเป็นปัญหาที่ยากในทางเทคนิค ทั้งนี้เนื่องจากบุคคลที่สามมักจะต้องเข้าถึงเมทาเดตาเพื่อเชื่อมต่อกับการสื่อสารของคุณให้ได้สำเร็จ  เช่นเดียวกันกับด้านนอกของซองจดหมายที่จำเป็นต้องมีข้อมูลที่เจ้าหน้าที่ไปรษณีย์สามารถอ่านออกได้ การสื่อสารในแบบดิจิทัลมักจะต้องมีการระบุแหล่งที่มาและจุดหมายปลายทาง บริษัทโทรศัพท์มือถือต่าง ๆ จำเป็นต้องทราบอย่างคร่าว ๆ ว่าโทรศัพท์ของคุณอยู่ที่ไหนเพื่อให้สามารถกำหนดเส้นทางการโทรไปยังโทรศัพท์ได้

บริการต่าง ๆ อย่างเช่น Tor และโครงการการทดลองอย่าง Ricochet คาดหวังว่าจะสามารถจำกัดจำนวนเมทาเดตาที่สร้างขึ้นจากวิธีการตามปกติของการสื่อสารออนไลน์ จนกว่าจะมีการปรับปรุงกฎหมายเพื่อให้จัดการกับเมทาเดตาได้ดีขึ้น และเครื่องมือที่จะลดการแพร่กระจายที่มากขึ้นของข้อมูลดังกล่าว สิ่งที่ดีที่สุดที่บุคคลสามารถทำได้คือตระหนักว่าเมทาเดตาใดที่คุณส่งผ่านเมื่อทำการสื่อสาร บุคคลใดสามารถเข้าถึงข้อมูลนั้น ๆ และข้อมูลดังกล่าวจะถูกนำไปใช้อย่างไร