การประเมินความเสี่ยง
อัปเดตครั้งล่าสุด: January 10, 2019
การพยายามปกป้องข้อมูลทั้งหมดของคุณจากทุกคนอยู่ตลอดเวลาเป็นสิ่งที่ทำได้ยากในความเป็นจริงและน่าเหนื่อยหน่าย แต่ไม่ต้องกลัว! การรักษาความปลอดภัยเป็นกระบวนการอย่างหนึ่ง และการวางแผนอย่างพิถีพิถันจะทำให้คุณสามารถใช้งานได้อย่างเหมาะสม การรักษาความปลอดภัยไม่เกี่ยวข้องกับเครื่องมือที่ใช้หรือซอฟต์แวร์ที่ดาวน์โหลด การรักษาความปลอดภัยเริ่มต้นจากการทำความเข้าใจภัยคุกคามที่คุณพบเจอซึ่งมีลักษณะแตกต่างกันออกไป และวิธีที่คุณจะสามารถรับมือกับภัยเหล่านั้น
สำหรับการรักษาความปลอดภัยของคอมพิวเตอร์ ภัยคุกคามจะมาในรูปของสถานการณ์ที่มีโอกาสสร้างความเสียหายให้กับความพยายามที่คุณจะป้องกันข้อมูลของตัวเอง คุณสามารถรับมือกับภัยคุกคามที่เจอได้โดยกำหนดหาว่าคุณต้องการปกป้องสิ่งใดและปกป้องสิ่งนั้นจากใคร กระบวนการนี้เรียกว่า “การจัดรูปแบบภัยคุกคาม”
คู่มือนี้จะสอนวิธีจัดรูปแบบภัยคุกคาม หรือวิธีประเมินความเสี่ยงที่มีโอกาสเกิดขึ้นกับข้อมูลดิจิทัลของคุณและวิธีกำหนดหาแนวทางแก้ไขที่ดีที่สุดสำหรับคุณ
ลักษณะของการจัดรูปแบบภัยคุกคาม สมมุติว่าคุณต้องการรักษาบ้านช่องและทรัพย์สินที่มีให้ปลอดภัย ต่อไปนี้คือคำถามบางข้อที่คุณอาจต้องหาคำตอบ:
ทรัพย์สินใดในบ้านที่มีค่าควรปกป้อง
- ทรัพย์สินในที่นี้ได้แก่: เครื่องประดับ เครื่องใช้อิเล็กทรอนิกส์ เอกสารด้านการเงิน หนังสือเดินทาง หรือภาพถ่ายต่าง ๆ
คุณปกป้องทรัพย์สินเหล่านี้จากใคร
- ผู้ไม่หวังดีในที่นี้ได้แก่: โจรขโมย เพื่อนร่วมห้อง หรือแขก
มีความเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหนที่ฉันต้องปกป้องทรัพย์สิน
- ในละแวกที่อยู่อาศัยมีประวัติของการเกิดเหตุโจรกรรมหรือไม่ เพื่อนร่วมห้อง/แขกที่มาเยี่ยมไว้วางใจได้มากน้อยแค่ไหน ผู้ไม่หวังดีมีความสามารถในด้านใด ความเสี่ยงใดบ้างที่ควรพิจารณา
ผลลัพธ์มีความร้ายแรงมากน้อยแค่ไหนถ้าป้องกันไม่สำเร็จ
- ทรัพย์สินใดบ้างในบ้านที่หายไปแล้วไม่สามารถหามาทดแทนได้ มีเวลาหรือเงินทองที่จะสามารถทดแทนทรัพย์สินเหล่านี้หรือไม่ มีประกันคุ้มครองทรัพย์สินที่ถูกขโมยจากบ้านที่อยู่อาศัยหรือไม่
มีความเต็มใจมากน้อยแค่ไหนที่จะพยายามจัดการปัญหาต่าง ๆ เพื่อป้องกันไม่ให้ผลลัพธ์เหล่านี้เกิดขึ้น
- ยินดีที่จะซื้อที่เซฟนิรภัยเพื่อเก็บเอกสารสำคัญหรือไม่ มีความสามารถที่จะซื้อตัวล็อคคุณภาพสูงหรือไม่ มีเวลาที่จะเปิดบัญชีตู้นิรภัยกับธนาคารในพื้นที่เพื่อฝากของมีค่าหรือไม่
เมื่อถามคำถามเหล่านี้กับตัวเองแล้ว คุณจะมาถึงขั้นตอนของการประเมินว่าจะใช้วิธีการใด หากทรัพย์สินของคุณเป็นสิ่งของมีค่า แต่มีความเสี่ยงต่ำที่สิ่งของดังกล่าวจะถูกลักขโมย ในกรณีดังกล่าวคุณอาจไม่ต้องการลงทุนที่จะซื้อตัวล็อคที่มีราคาสูงมากนัก แต่ถ้ามีความเสี่ยงสูง คุณจะต้องใช้ตัวล็อคที่ดีที่สุดที่มีจำหน่ายในตลาด และอาจพิจารณาเพิ่มระบบการรักษาความปลอดภัยด้วย
การสร้างรูปแบบภัยคุกคามช่วยให้คุณเข้าใจภัยคุกคามแบบเฉพาะที่เผชิญอยู่ ทรัพย์สินมีค่าที่คุณมี ผู้ไม่หวังดี ขีดความสามารถของผู้ไม่หวังดี และความเสี่ยงที่มีโอกาสเกิดขึ้น
การจัดรูปแบบภัยคุกคามคืออะไรและจะเริ่มจากจุดใด anchor link
การจัดรูปแบบภัยคุกคามช่วยคุณระบุหาภัยคุกคามที่มีต่อทรัพย์สินมีค่าและกำหนดหาว่าคุณต้องปกป้องทรัพย์สินมีค่าเหล่านั้นจากใคร เมื่อสร้างรูปแบบภัยคุกคาม ให้ตอบคำถามห้าข้อต่อไปนี้:
- คุณต้องการปกป้องสิ่งใด
- คุณปกป้องทรัพย์สินเหล่านี้จากใคร
- ผลลัพธ์มีความร้ายแรงมากน้อยแค่ไหนถ้าป้องกันไม่สำเร็จ
- มีความเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหนที่คุณต้องปกป้องทรัพย์สินดังกล่าว
- คุณเต็มใจมากน้อยแค่ไหนที่จะพยายามจัดการปัญหาต่าง ๆ เพื่อป้องกันไม่ให้ผลลัพธ์ที่มีโอกาสเกิดขึ้นเกิดขึ้นได้
มาดูคำถามแต่ละข้อเหล่านี้กันแบบละเอียดกัน
คุณต้องการปกป้องสิ่งใด anchor link
“ทรัพย์สิน ” คือสิ่งมีค่าและเป็นสิ่งที่คุณต้องการรักษาปกป้อง ในแง่ของการรักษาความปลอดภัยในทางดิจิทัล โดยปกติทรัพย์สินหมายถึงข้อมูลบางอย่าง ตัวอย่างเช่น อีเมล รายชื่อผู้ติดต่อ ข้อความสนทนา ข้อมูลด้านตำแหน่งที่ตั้ง และไฟล์ต่าง ๆ ถือได้ว่าเป็นทรัพย์สินมีค่าของคุณ นอกจากนี้ อุปกรณ์ของคุณยังถือเป็นทรัพย์สินด้วย
จัดทำรายการทรัพย์สินของคุณ: ข้อมูลที่คุณเก็บรักษา สถานที่เก็บรักษาทรัพย์สิน บุคคลที่สามารถเข้าถึงทรัพย์สิน และสิ่งที่จะยับยั้งไม่ให้บุคคลอื่นเข้าถึงทรัพย์สินดังกล่าวได้
คุณปกป้องทรัพย์สินเหล่านี้จากใคร anchor link
เพื่อให้สามารถตอบคำถามนี้ได้ สิ่งสำคัญคือต้องระบุหาว่าใครคือบุคคลที่พุ่งเป้าไปที่ตัวคุณหรือข้อมูลของคุณ บุคคลหรือองค์กรที่เป็นภัยคุกคามต่อทรัพย์สินของคุณ ถือเป็น “ผู้ไม่หวังดี” ตัวอย่างที่อาจถือเป็นผู้ไม่หวังดี ได้แก่ เจ้านายของคุณ อดีตพาร์ทเนอร์ของคุณ คู่แข่งทางธุรกิจ รัฐบาล หรือแฮ็คเกอร์ที่อยู่ในเครือข่ายสาธารณะ
จัดทำรายชื่อของผู้ไม่หวังดี หรือรายชื่อของบุคคลที่อาจต้องการเข้าถือครองทรัพย์สินของคุณ สามารถรวมข้อมูลของบุคคล หน่วยงานรัฐบาล หรือองค์กรไว้ในรายชื่อได้
ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับว่าใครคือผู้ไม่หวังดีของคุณ ในบางสถานการณ์คุณอาจต้องการทำลายรายชื่อนี้หลังจากจัดรูปแบบภัยคุกคามเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ผลลัพธ์มีความร้ายแรงมากน้อยแค่ไหนถ้าป้องกันไม่สำเร็จ anchor link
มีหลายวิธีที่ผู้ไม่หวังดีสามารถทำให้ข้อมูลของคุณตกอยู่ในอันตรายได้ ตัวอย่างเช่น ผู้ไม่หวังดีสามารถอ่านข้อความการติดต่อสื่อสารส่วนตัวของคุณ เมื่อพวกเขาผ่านเข้ามาในเครือข่าย หรือสามารถลบหรือสร้างความเสียหายให้เกิดขึ้นกับข้อมูลของคุณได้
จุดมุ่งหมายของผู้ไม่หวังดีแตกต่างกันออกไปอย่างมาก รวมถึงการโจมตีที่พวกเขาใช้ด้วยเช่นกัน รัฐบาลที่พยายามป้องกันไม่ให้วิดีโอที่แสดงความรุนแรงของตำรวจแพร่กระจายออกไป อาจเพียงแค่ลบหรือลดความสามารถในการใช้งานของวิดีโอดังกล่าวเท่านั้น ในทางกลับกัน ฝ่ายตรงข้ามทางการเมืองอาจต้องการเข้าถึงเนื้อหาที่เป็นความลับและเผยแพร่เนื้อหาดังกล่าวโดยไม่ให้คุณรู้ตัว
การจัดรูปแบบภัยคุกคามเกี่ยวข้องกับการทำความเข้าใจระดับความเสียหายของผลลัพธ์ที่สามารถเกิดขึ้นได้ หากผู้ไม่หวังดีโจมตีหนึ่งในทรัพย์สินของคุณได้สำเร็จ ในการกำหนดหาข้อมูลนี้ คุณควรพิจารณาขีดความสามารถของผู้ไม่หวังดี ตัวอย่างเช่น ผู้ให้บริการมือถือของคุณสามารถเข้าถึงประวัติการใช้งานของคุณทั้งหมด และสิ่งนั้นทำให้พวกเขามีขีดความสามารถที่จะสร้างความเสียหายให้กับคุณได้โดยใช้ข้อมูลดังกล่าว แฮ็คเกอร์ที่อยู่ในเครือข่าย Wi-Fi แบบเปิด สามารถเข้าถึงข้อมูลการสื่อสารที่ไม่มีการเข้ารหัสได้ รัฐบาลของคุณอาจมีขีดความสามารถที่เหนือกว่า
ระบุว่าผู้ไม่หวังดีอาจต้องการใช้ข้อมูลส่วนตัวของคุณเพื่อทำสิ่งใด
มีความเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหนที่คุณต้องปกป้องทรัพย์สินดังกล่าว anchor link
ความเสี่ยงคือความเป็นไปได้ที่ภัยคุกคามบางอย่างที่มีต่อทรัพย์สินจะมีโอกาสเกิดขึ้นจริง ความเสี่ยงจะควบคู่ไปกับขีดความสามารถ ขณะที่ผู้ให้บริการโทรศัพท์มือถือมีขีดความสามารถในการเข้าถึงข้อมูลทั้งหมดของคุณ แต่ความเสี่ยงในการที่พวกเขาจะโพสต์ข้อมูลส่วนตัวของคุณออนไล์เพื่อสร้างความเสียหายให้กับชื่อเสียงของคุณมีอยู่ในระดับต่ำ
การแยกแยะระหว่างภัยคุกคามและความเสี่ยงเป็นสิ่งสำคัญ ขณะที่ภัยคุกคามคือสิ่งเลวร้ายที่สามารถเกิดขึ้น แต่ความเสี่ยงคือความเป็นไปได้ที่ภัยคุกคามจะมีโอกาสเกิดขึ้น ตัวอย่างเช่น มีภัยคุกคามที่ตึกของคุณอาจพังทลายลงมา แต่มีความเสี่ยงที่ภัยคุกคามนี้จะเกิดขึ้นในซาน ฟรานซิสโก (เมืองที่มีแผ่นดินไหวเกิดขึ้นบ่อย) มากกว่าที่จะเกิดขึ้นในสต็อกโฮล์ม (เมืองที่ไม่มีแผ่นดินไหวเกิดขึ้นบ่อย)
การทำการวิเคราะห์ความเสี่ยงเป็นกระบวนการส่วนตัวและตามความรู้สึกส่วนตัว เราทุกคนต่างให้ความสำคัญในสิ่งที่แตกต่างกันออกไปหรือมองเห็นภัยคุกคามในมุมมองที่ต่างกันออกไป หลาย ๆ คนมองว่าภัยคุกคามบางอย่างยอมรับไม่ได้ ไม่ว่าจะมีความเสี่ยงหรือไม่ เนื่องจากการปรากฏขึ้นของภัยคุกคามไม่ว่าจะมีความเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหนจะไม่คุ้มกับความเสียหายที่จะเกิดขึ้น ส่วนในกรณีอื่น ๆ ผู้คนอาจไม่ใส่ใจต่อความเสี่ยงที่มีโอกาสเกิดขึ้่นในระดับสูง เนื่องจากพวกเขาไม่ได้มองว่าภัยคุกคามดังกล่าวเป็นปัญหา
ระบุว่าภัยคุกคามใดที่คุณจะใส่ใจอย่างจริงจัง และภัยคุกคามใดที่มีโอกาสเกิดขึ้นน้อยมากหรือไม่ส่งผลเสียมากนัก (หรือยากเกินไปที่จะต่อสู้ด้วย) ที่จะต้องกังวล
คุณเต็มใจมากน้อยแค่ไหนที่จะพยายามจัดการปัญหาต่าง ๆ เพื่อป้องกันไม่ให้ผลลัพธ์ที่มีโอกาสเกิดขึ้นเกิดขึ้นได้ anchor link
ในการตอบคำถามนี้จำเป็นต้องมีการทำการวิเคราะห์ความเสี่ยง เราทุกคนต่างให้ความสำคัญในสิ่งที่แตกต่างกันออกไปหรือมองเห็นภัยคุกคามในมุมมองที่ต่างกันออกไป
ตัวอย่างเช่น ทนายความที่เป็นตัวแทนว่าความให้ลูกความในคดีการรักษาความปลอดภัยในประเทศจะให้ความสำคัญต่อการปกป้องข้อมูลการติดต่อสื่อสารเกี่ยวกับคดีดังกล่าวโดยใช้อย่างเช่นอีเมลที่มีการเข้ารหัส มากกว่าคุณแม่ที่ส่งอีเมลวิดีโอแมวตลก ๆ ให้ลูกสาวอยู่ประจำ
ระบุตัวเลือกที่คุณสามารถใช้ได้ เพื่อช่วยบรรเทาภัยคุกคามบางอย่างเฉพาะ หมายเหตุไว้หากคุณมีความขัดข้องทางการเงิน ทางเทคนิค หรือทางสังคม
การใช้การจัดรูปแบบภัยคุกคามเป็นแนวทางปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอ anchor link
โปรดทราบว่ารูปแบบภัยคุกคามสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตามสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป ดังนั้นการประเมินการจัดรูปแบบภัยคุกคามบ่อยครั้งสม่ำเสมอถือเป็นแนวทางปฏิบัติที่ดี
สร้างรูปแบบภัยคุกคามของตัวเอง ตามสถานการณ์ที่แตกต่างออกไปของตัวเอง จากนั้นกำหนดวันที่ที่จะดำเนินการในอนาคตลงในปฏิทิน วิธีนี้จะช่วยเตือนให้คุณตรวจทบทวนรูปแบบภัยคุกคามและกลับมาตรวจสอบเพื่อประเมินว่ารูปแบบดังกล่าวยังใช้ได้ดีกับสถานการณ์ของคุณหรือไม่